Euskal kantutegia
- Berezko izenburua
- APECHA ETA LOREA
- Testu normalizatua
- APEZA ETA LOREA
- Kantutegia
- Gure Herria
- Argitalpenaren urtea
- 1921
- Argitaletxea
- Jasotako tokia
- Biltzailea
BEREZKO TESTUA
1.Neguaz primadera zenean jabetu,Sasi baten hegian apecha zen sortu ;
Lekhu berean baitzen lorea gerthatu,
Gaichoek elgar zuten bihotzez maithatu!
2.Iguzkiak ihintza histen duenean,
Apecha doha bethi hegalez airean ;
Nahi luke loreak segitu bidean,
Girthainak zertako du gelditzen lurrean
3.Loreak. « Nere besoak ditik ihintzak zerratzen,
«Ondikotz! iguzkiak goizean urratzen!
«Zertako haiz hi bethi nitarik urruntzen ?
«'Hi guan eta badakik, nigarrez nauk hurtzen....
4.Apechak. «Zertako nigar egin, ó lili maite.a ?
« Egunaz iguzkia dun nere jabea:
«Goizetik lorez lore dinat nik bidea ;
« Iguzkia sartzean bethi naun hirea.......
5.Loreak. «Goiz guziez adio, arratsean agur,
« Egunak luze dituk gauak aldiz labur;
«Nere nigarrez othoi ez hadila samur,
« Zeren hire galtzeaz bethi nauk ni beldur.......
6.Iguzkiak, goiz batez, zenean agertu,
Lorearen besoak zituen urratu ;
Bi maitek zutenean elgar besarkatu,
Aphechak haizeari hegalak hedatu
7.« Haize bihotz gabea zertako herritik
Ereman duk aphecha mendien gainetik ?
Zertako duk urrundu maitearen ganik ?
Hegastin gaicho horrek ez zian hobenik».
8.« Apech hegal flakoa, geldi hadi, geldi,
Utziz bozkarioa, doluan sar hadi:
Zertako haiz fidatu haize gaichtoari ?
Lorearen gainera lurra duk itzuli!.........
9.Apechak. « Maitia kausitzen haut lurrez estalia !
«Jainkoak bere ganat deithu-hau, lilia!
« Hi lurreko hindudan sosegu guzia ;
« Hil haiz!...... Orai neretzat deus ez dun bizia I,
10.Oraino iguzkia zohan inguruan
Aphecha zenean'hil bere sor lekhuan......
Izan baitzuen aski zorigaitz munduan,
Agian Lorea du khausitu zeruan!"