Metodologia
Eusko Ikaskuntzaren XIX. Kongresuaren diseinua eta antolaketa Eusko Ikaskuntzaren izaera eta funtzionamendu-printzipioetara egokitzen da. Horrek eragina du bai lantaldeen sorreran, bai hizlarien eta gaien aukeraketan, bai lankidetza-sareak ezartzean:
- Diziplinartekotasuna. XIX. Kongresuak diziplina ezberdinetako pertsonen parte-hartzea erakartzea nahi du, lantaldeen eratzetik eta aurreko jardueretatik, kongresu egunetaraino.
- Lurralde artekotasuna. XIX. Kongresuaren esparrua Euskal Herriko zazpi lurraldeen multzoa da. Horietako guztien presentziak eta tratatuko diren gai, narrazio, arazo edo jarduerek lurralde arteko izaera hori bermatzen dute.
- Herritarren irekiera. XIX. Kongresua espezialistek, unibertsitateko irakasleek eta ikertzaileek, enpresetako eta erakunde publikoetako ordezkariek, baina baita gizarte zibileko erakunde eta elkarteei ere irekitako foroa da.
- Belaunaldi artekoa. Garrantzi berezia hartzen da gazteen presentzia eta parte-hartze aktiboa beste adin-tarte batzuekin batera.
- Erakunde arteko lankidetza. Kongresuak lankidetza eta konfiantza esparru bat eskaintzen du Euskal Herriko kohesioaren alde lan egiten duten eragile publiko, pribatu eta sozial ezberdinen lan komunerako.
- Aniztasuna. Euskara, gaztelania eta frantsesa dira hizkuntza ofizialak. Parte-hartzaile bakoitzak horietako edozeinetan adierazteko aukera izango du.
- Genero-ikuspegia. antolakuntza-prozesuan, erabaki-eremuetan eta lan arruntean txertatzen da.
- Pluraltasuna eta inpartzialtasun ideologikoa. Euskal Ikasketen XIX. Kongresuak pluralismo ideologikoa eta ez-partzialtasuna bere gain hartzen ditu bere printzipio gidarietako bat, herri baten aberastasun demokratikoa aniztasunetik eraikitzeko ahalmenean oinarritzen dela ulertzetik.
- Nazioartekotzea. Euskal diaspora izango da Kongresuan; Era berean, nazioarteko hizlari eta/edo parte-hartzaileak izango dira.
#ElkartzenGaituena